خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها -پدرام حکیم: شهادت با مردم دیار قومس دمساز است، مردم استان سمنان با شهادت غریبه نیستند، حتی آمارها هم گواهی می‌دهد سه هزار شهید برای استانی که کمی بیش از ۳۵۰ هزار نفر جمعیت را در سال۶۰ داشته است.

این آمار یعنی کمتر خانواده‌ای در دهه ۶۰ بودند که شهیدی را در خود یا اقوام دورشان ندیده باشند این امر باعث شده تا در تناسب شهید به جمعیت قومس، سومین استان کشور باشد.

دیار قومس همچنین ۳۸ تا ۴۰ هزار رزمنده دارد و هفت هزار جانباز این امر نشان می‌دهد کمتر خانواده‌ای در این استان بوده که طعم جنگ را حس نکرده و آن را از نزدیک درک نکرده باشد شاید امروز این آمار چشم‌گیر نباشند اما وقتی فکر کنیم که قومسی‌ها نوروز ۶۰ را فقط با ۳۵۰ هزار نفر جمعیت آغاز کردند کمی به فکر فرو خواهیم رفت.

یک استان و هزاران افتخار

در تدارکات پشت جبهه‌ها هم مردم قومس رو دست نداشتند، تهیه نان و میوه جبهه از همین استان کم‌جمعیت اما تأثیرگذار، صحنه‌های شگرفی را در دوران دفاع مقدس رقم‌زده است یکی از قدیمی‌های جنگ روزی تعریف می‌کرد که برای روحیه دادن به مردم شاهرود در تدارکات جنگ شایع شده بود که صدام از افسرانش خواسته تا به دنبال نام شاهرود و دامغان در نقشه ایران بگردد تا بداند این شهر کجا است که این‌چنین نان و میوه جنگ را تأمین می‌کنند! این امر بهترین خسته نباشید برای مردم استان سمنان در زمان جنگ و بمباران بود.

هفته دفاع مقدس امروز در شرایطی برای مردم استان سمنان آغاز می‌شود که جنگ همیشه در گوشه دل این مردم جای دارد و هرگز از آن بیرون نمی‌رود. شهید بسطامی دانشجوی دانشگاه تهران، شهید همتی ناخدای ناوچه پیکان و شهید قدرت الله امینیان، عباسعلی اشرف، حسین غنیمت پور، اخوی عرب، مرتضی شاملو، کاظمی، دامغانی، شاهچراغی، آقایی و مهرابی و منصور جلالی همگی از سرداران شهید این استان هستند. سردارانی که امروز جایشان در بین ما بسیار خالی است مردانی که در مرصاد و والفجر هشت و والفجر مقدماتی و خیبر و کربلای پنج و فتح المبین افتخار آفریدند و ماووت، چهار زبر، دهلاویه، گیلان‌غرب و فکه از رشادت هایشان گواهی می‌دهند.

هر شهید یک عارف

شهیدانی که هرکدامشان یک عارف بودند در لباس جوانی ۲۳ ساله مانند رضا نادری شهید شاهرودی که وصیت‌نامه‌اش نه به‌سان یک نامه بلکه یک مناجات‌نامه باخدای متعال است که امروز وقتی به این می‌اندیشی که این نوشتاری از یک جوان ۲۳ ساله است و نه استاد عرفان و فلسفه دانشگاه تهران آن‌هم در سن ۵۵ سالگی، به عظمت این شهدا پی می‌بری.

اینجا استان سمنان دیار عارفان است ... استان سنگر سازان بی سنگر همچون زنده یاد ابراهیم قاسمی، استانی که اگر گردان مهندسی‌اش نبود جاده‌ها و پل‌های فتح و پیروزی بر جبهه‌های حق علیه باطل احداث نمی‌شدند. دیاری که شهیدانش مورد خطاب رهبر معظم انقلاب اسلامی در سفر تاریخی سال ۸۵ نیز قرار گرفت.

قومس مهد شهیدان

با این اوصاف می‌توان فهمید که هفته دفاع مقدس برای مردم دیار قومس چرا از اهمیت بالایی برخوردار است، اینجا دیاری است که در آن شاهرود ۷۰ هزارنفری بالغ بر یک هزار و ۱۰۰ شهید تقدیم کرده و بخش بسطام آن‌که شاید جمعیتش در عنفوان سال ۶۰ به ۲۰ هزار نفر نیز نمی‌رسید بیش از ۴۵۰ شهید را به ایران اسلامی تقدیم کرده است و این یعنی از هر ۴۰ نفر یک نفر شهید ... لذا امروز می‌توان عظمت کار مردم دیار عارفان نامدار را درک کرد.

۲۰ هزار رزمنده از شاهرودی که در آن زمان ۷۰ هزار نفر جمعیت بیشتر نداشت راهی جبهه شدند، این یعنی شهری خالی از مردان و مملو از زنان و کودکان و سالخوردگان، این یعنی اوج دلدادگی و ایثار و شهامت این یعنی اوج مهربانی، عزت و عظمت، این یعنی کاری که حتی در سرانگشتان قلم هم نمی‌گنجد تا آن را توصیف کنی... این یعنی هفته دفاع مقدس.

هفته دفاع مقدس فرصتی طلایی

اما هفته دفاع مقدس فرصتی است تا بنگریم برای این دلیرمردان روزهای فخر و افتخار که چه کرده‌ایم؟ چند بار در سال جویای احوال جانبازان شیمیایی‌مان می‌شویم؟ چند بار در ادارات و نهادهای اجرایی گره از کارشان بازکرده‌ایم؟ چند بار در اتوبوس بلند شده‌ایم تا آن‌ها بنشینند؟ چند بار به آن‌ها برای یک امضا گفته‌ایم بروند و فردا بیایند؟ ما کارمندانی که حتی آن روزگار فخر و افتخار، هنوز به دنیا هم نیامده بودیم؟

چقدر به مادران شهید شهرمان و کوچه مان سر زده‌ایم و گفته‌ایم مادر ... این نان را برای شما گرفته‌ام. تا به حال به عیادت مادر شهیدی که بر اثر ناراحتی قلبی در بیمارستان بستری بوده رفته‌ایم؟ مگر او قلبش را به ما هدیه نداد که ما امروز آن را لایق یک خدا قوت بدانیم؟ کمی باید به خود آمد، کمی باید چشم‌ها را شست و هفته دفاع مقدس فرصتی برای این چشم شویی‌ها است.