خبرگزاری مهر؛ مجله مهر _ مرضیه کیان: در دل جمعیت مادران شهدای زیادی آمده بودند، بعضی‌هایشان را با قاب عکسی که به دست داشتند می‌شد شناخت و برخی را با بی‌تابی‌هایشان… همه منتظر بودند تا خانواده شهید غلامحسن صابری به یادمان شهدای گمنام برسند.

سرمای هوا و کرونا مانع آمدن جمعیت نشده بود، اکثراً دو یا سه ماسک زده بودند، حسابی هم لباس پوشیده بودند تا سرمای هوا را کمتر حس کنند.

دیروز در پارک ولیعصر شهر قدس دوباره غوغایی به پا شده بود؛ در آبان سال ۹۲ که دو شهید گمنام با استقبال مردم شهر قدس در یادمان شهدای گمنام این شهر آرام گرفتند، سال‌ها میزبان روضه‌ها و هیئت‌های مذهبی بودند، خیلی‌ها در کنار مزارشان درد دل کردند و سنگ صبورشان این دو شهید گمنام بود. خیلی از مادران شهدا برایشان مادری کردند.

بعد از ۷ سال، یکی از این دو شهید گمنام با آزمایش DNA شناسایی شد؛ شهید غلامحسن صابری. شهید صابری که متولد ۳۷/۱/۱ در روستای ناریان طالقان بود در سن ۲۷ سالگی در تاریخ ۰۱/‏۱۲/‏۶۴‬ در منطقه عملیاتی فاو_عملیات والفجر به شهادت رسید و ۳۵ سال خانواده‌اش را چشم انتظار بازگشتش گذاشت.

نوشتن از حس مادران شهدای گمنام سخت است

نوشتن از مادران شهدای گمنام سخت است؛ درک کردن چشم‌انتظاری‌هایشان کار کسی که این درد را تحمل نکرده نیست. در ازدحام جمعیت و حال دگرگون این مادر شهید، فرصتی برای گفتگو نبود تا بتوان از سال‌هایی که انتظار فرزندش را کشیده، پرسید؛ اینکه در این سال‌ها چشمش به در بود تا غلامحسن زنگ در خانه را بزند و وارد شود یا خبری از شهادتش بیاورند؟ اینکه هر بار که از خانه بیرون می‌رفت نگران این بود که نکند پسرش بیاید و پشت در بماند؟ اینکه در این سال‌ها وقتی به چشمان فرزندان غلامحسن که نگاه می‌کرد، دلش آرام می‌گرفت یا نه؟!

ولی می‌توان حس این مادر را بعد از اینکه به مزار فرزندش رسید، متوجه شد؛ همان موقع که با قد خمیده خودش را بعد از ۳۵ سال فراق به سنگ قبر پسرش رساند و لحظه‌ای از سنگ سرد مزار جدا نمی‌شد، همان موقع که اشک‌هایش امان نمی‌داد تا عکس شهیدش را روی مقبره‌ای که نوشته شده شهید گمنام ببیند.

شهرها بوی یاس می‌گیرند

بعد از ۳۵ سال که مادر، همسر، فرزندان و خواهران شهید با قاب عکس شهید غلامحسن صحبت می‌کردند و اشک می‌ریختند، دلتنگی‌هایشان را به مزار شهید می‌برند؛ مزاری که به حکمت پروردگار، فاصله زیادی با محل زندگی خانواده شهید ندارد. خانواده شهید صابری، ساکن شهرستان نظرآباد از استان البرز هستند و دیگر هر وقت اراده کنند خودشان را به یادمان شهدای شهر قدس در پارک ولیعصر می‌رسانند.

حالا یکی از دو مقبره شهدای گمنام، نامدار شده و چشم‌انتظاری خانواده‌ای به پایان رسیده است. با گذشت ۴۰ سال از دوران دفاع مقدس، هنوز هم با تشییع شهدا یا شناسایی شهدای گمنام، شهرها رنگ و بویی دیگر به خود می‌گیرند تا یادمان نرود چه روزهایی بر دل مردم این کشور گذشت تا عزتش حفظ بماند.